1АРТЫЛ —
ет. Асып түсу, озу . Барын бөліп бермегендерімен, көз қырын салып басу айтуға келгенде, бірінен-бірі артылып түседі (4,138). ...
2АРТЫЛ —
ет. Бір нәрсеге асылу, іліну . Келсе екен көктем, Көк жасыл шұғыла тартылса. Көкжиек барып Көкжиектерге артылса . Көктем де келер, Көрерміз әлі жазды да, Осылай өмір, Тұрса егер тыныш қалпынша (2,89 ...
6АРТЫНАН —
үст. Кейіннен, соңынан . Жамбасыма, қолыма қадалғанда инелер, Сәл сескеніп, артынан жан рахат күйге енер. Жүрегімде жыр ұйып, құлағыма күй келер. Бірер сағат өтіп-ақ сол рахат жоғалып, Тірі жатқан ...