2ШАТҚАЛ —
зат. 1. Тар қыспақты сай, аңғар. Көз айырмай, шатқалда Күзетем мен түнді бұл. Кірпікті бір қаққанда, Кететіндей бір ғұмыр... (C.Жиенбаев, Алтын қалам.). Ат терлете Көктеп өтіп шатқалды Біраздан соң қу ...
5ШАТҚАЛАҢ —
зат. 1. Жүруі қиын таулы жер, шатқал. Шатқалаңы көп биікке шығуды ойлаған жас альпиниске ұқсадым (Қ.Жұмалиев, Жасаң жан.). 2. ауыс. Қиыншылық, азап, әлек. Өмірдің осынау бір қисық жолы талай рет басын ...
6ШАТҚАЛДЫ —
сын. Шатқалы бар, шатқалы мол. Таудың шатқалды қойнауын жүндес қара бөстек жапқандай қараңғылық басты (С.Әлжіков, Дала.). Ол ауыл сыртындағы шатқалды тау-тасты кезіп кетеді (З.Ақышев, Ақбел.). ...
7ШАТҚАЛДАН —
ет. Шатқал болу, тарылу. Тәуіш пен Татырдың арасы – тиіп-ақ тұрған жер. Қара түбек ойпаты, шатқалданып бітеді (Қ.Сәрсекев, Қараша.). Таудың мұзды бөктері шалқайып шатқалданып жатыр (Т. Сыдықбеков, Біз ...