3ШАШ —
зат. 1. Адамның бас терісіне біткен жіңішке көп қыл. Түзетіп киіндіріп, шашын тарап, Айнаға ықтиярсыз тұрды қарап (Ш.Құдайбердиев, Шығ.). Қураған шынар көгеріп, Қу тұқыл алды қуатты. Ақ маңдайлы аруды ...
6ШАШ —
шаш өлең. Өлең шөптің бір түрі. Шаш өлең сиырдың ең сүйіп жейтін қорегі (Қазақ тілі. аймақ. сөздігі). ...
7ШАШ —
ет. 1. Бір затты әр жерге таратып салу, төгу. Жауын болса бақырып ыққа қашар, Сырын алдым, жауынға, қысқа нашар. Болады екен сайтандар жамырауық, Лақтар да секіріп шөпті шашар (Бақтыбай ақын, Жел қобы ...