ү с т. Өте -мөте, тіпті, әуелі, негізінен. Абай соңғы күндерде, әсіресе осы соңғы түнде, өзіне бұрын дағдылы болмаған бір халде (М.Әуезов, Абай).

Әсіресе маған бір ұнайтыны

- Алатаудан долы өзен құлайтыны,

Құлынтайдай тебіскен құрбылардың,

Әзілменен бір-бірін сынайтыны (М.Мақатаев, Шығ.).