ІСІН

lat: İSİN

ет. 1 . Дененің бір жері қабынып, күмпиіп кету, домбығу .

Жазғандардың жанары көз жасымен ісініп ,

Дымқыл атып тұр екен бір нүктеге түсіріп,

Қабақтарын қатты аяз қатырды тез түсіріп (5,152).

2 . ауыс. Көкірегін керу, ісіп-кебу, менменсу .

Сарайдағы сайқалдар да сумаңдады, ісінді ,

Ашу буған Август әкім мені жалған түсінді,

Ойран етіп, қара қырсық шыңырауына түсірді (5,62).