е т. Қ озғалып жүру, адымдау.

Көп кідірмей Шәмкеш төңірекке қарады да, күзетшінің даусы естілмеген соң, сызыла басып үй артындағы жарлауытқа таман аяңдады (Ж.Аймауытов, Шығ.).

Ақ киімді, денелі, ақ сақалды, соқыр-мылқау танымас тірі жанды. Үсті-басы ақ қырау, түсі суық, Басқан жері сықырлап келіп қалды (Абай, Тол. жин.). Аздан соң сауырынан ақырын ұрып қалғанда, торы ат өрге қарай секіре басып, өрлей береді (М.Әуезов, Әңгіме.).