сын есім. сөйлеу. Жинақы. Қоңырбайдың киетін киімдері, отыратын орны жаздыгүні киіз, қыстыгүні ағаш үйлерінің өзі ж и н а қ т ы, таза, көңілді болатын (Ә.Көшімов, Екі бүркіт). Өзге әйелдей болмады, Денесі болды ж и н а қ т ы (Алпамыс). Бірен-саран ж и н а қ т ы кісілер, киімін алмастырып киіп, мал жабдығында тыста жүр (Б.Майлин, Шығ.). Илько әскери адамша ж и н а қ т ы, ширақ болды (Қ.Қайсенов, Жау тылы.).