ЖАЙЛАУ

lat: JAILAÝ

сын. Екпіні ақырындау, баяулау. -Оқасы жоқ, аға. Қазір толқын да бастапқыдай емес, ж а й л а у. Мүмкін басылып та қалар (Р.Райымқұлов, Бұрылыстар). [Мысық] қараторы әйелдің сырлы тостағанға салып қойған бауырсағын бір-бірлеп алып, имене жеп, қымызды ж а й л а у жұтып отырған (С.Бегалин, Бала Шоқан).