туысқандық атау. Ағаның әйелі қайны мен қайын сіңіліге жеңге болады. Қайны, қайын сіңілілеріүшін жеңге кеңесші, ақыл айтушы, ұстаз, тәрбиеші болады. Қайын сіңілі мен жеңге арасындағы қарым-қатынас нәзіктігімен, сүйіспеншілігімен ерекшеленеді. Жеңге әрқашан қайын сіңлісінің болысушысы, қамқоршысы болған. Тұрмыс құруға талпынғанда қайындары мен қайын сіңлілері жеңгелерінен сыр жасырмай, онымен ақылдасып, көп нәрсенің мән-жайын сұраған. Оған қоса жеңге олар сұраса да, сұрамаса да дәстүр бойынша ұқтыруға міндетті болған. Жеңге қыз бен жігітті таныстыру мен табыстыруда үлкен тәрбиелік қызмет атқарған. Жігіт жеңгесі де, қыздың жеңгесі де қыз бен жігіттің арасындағы дәнекерші, бірінің өтінішін, екіншісінің тілегін жеткізуші. Сол қызметі үшін олар жігіттен жеңгейлік сыйлық та алатын болған. Жеңге тұрмыс құрғаннан кейінгі туындайтын қиыншылықтарды өткеруге жәрдемдесіп, «құпия дүниелер» жайлы сыр шерткен. Қыз үшін ана тәрбиесінен кейінгі орын осы жеңгенікі саналған. Жеңгесі қайыны, қайын сіңлісінің атын атамай, еркелетіп еркежан, еркем, ботам, сырғалым, шашбаулым, ерке бала, мырза жігіт, бойжеткенім, күлімкөзім деген сияқты ат қойып алады. Кейде мінез-қылықтарына қарай күлкілі ат қоюы да мүмкін. Мұның бәрі сыйластықтың белгісі ретінде қаралады. Жеңге ел арасында жеңгей, жеңешедеп те айтылады. Осыған байланысты халық арасында «Қызы бар үйдің жеңгесі сүйкімді, Жолы болар жігіттің жеңгесі шығар алдынан, Ағама жеңгем сай, Қыздың сырын жеңгесі білер» деген сөздер қалған. Қазақта ағасы қайтыс болса, қайнысы әмеңгерлікпен жеңгесін алған.Оны жеңгелей алған деп атайды. Сонымен қатар жасы шамалас жеңгеге туыстық жақындығын білдіріп, құрметпен жеңеше, жеңгей деп те атайды.