ЖЕЛ ТҮСУ

lat: JEL TÚSÝ

ем., Абай; Шығ. Қаз., Больш.) мұрынға жара шығу, самал түсу.

Оның танауына ж е л т ү с к е н еді, дәрігер емдеп жазып жіберді (Сем„ Абай).

Мұрныңа ж е л т ү с к е н бе, неге шылымды жиі тартасың? (Шығ. Қаз„ Болып.).