туыстық атау. Бала шешесінің ата-анасына, туған-туыстарына, аталас-рулас адамдарына Ж. болады. Ж. нағашыларына батымды келеді. Дәстүр бойынша, нағашысы Ж-іне қалағанын беруі тиіс. Сондықтан Ж. нағашысынан «берсе — қолынан, бермесе — жолынан» алуға ерікті. Ол үшін Ж. айыпты болмайды. Демек «өз жұртың — күншіл, қайын жұртың — сыншыл, нағашы жұртың — тілеуқор». «Базаралы бұл елге кеше ғана келген. Осы ауылдарда ж и е н д е р і бар еді. Және Тоғалақтың осындағы бір атасының, бір топ ауылдарының шешелері Жігітек қызы болатын» («Шайқаста»).