е т і с т і к. Құлаңқырау, тозыңқырау, ыдыраңқырау. Бұлар, Глаша менен Прокофий Михайлович кабинада, ал Качан ашу-ызадан қатулана қалған арқасын, «тіркеуліктің» тозған, к е т у л е н г е н қабырғасына тіреп, күздің көңілсіз даласын қуалай ұзақ жүрді (І.Есенберлин, Көлеңке.).