е т. 1. Біреудің кемшілігін көрсету, сынау. 

Адам баласы қартайған шағында кейінгіге қашанда міней , шеней қарайтын пендешілік әдеті емес пе (С.Жүнісов, Ақан сері).

Сөйтiп сiздер жасап шығарған жоспарларыңызды жалпы кластың – бәрiмiздiң кеңесiмiзге салып мiнеймiз, қырнаймыз, өзгертемiз, түзеймiз... дегеннен кейiн курсанттар сипаңдай, қипаңдай жымия қыдия қалам-қағаздарын, програмдарын алып, үйренiсiп, шүңкiлдесiп, бiрiнің бетiне бiрi қарасып, iске кiрiсе бастайды (Ж.Аймауытов, Шығ.).

Біз, басқамыз, әр оқытушының өзімізше кемшілігін тауып, мінеп жатамыз (Ә.Нұршайықов, Махабб.).

2. Бір нәрсенің кем-кетігін алып түзеу, әдемілеу, әрлеу.

– Сырмақ ойып едім, кей жерін мінеп берші, – деп көршім келді (Ауызекі).