МІНЕЗДІ

lat: MİNEZDİ

с ы н. 1. Мінезге бай, кең .

Ол өте мінезді, тілінен де, қолынан да келетін пысық әйел боп шықты.Жұмаділов, Көкейкесті).

Жәнібек маған бұл дүниедегі мінезді , өнерлі жан сол жігіт боп елестеді де тұрды.Жақсыбаев, Егес).

Мінезді болса алғаның,

Одан артық жар бар ма.

Екі жаман қосылса,

Күнде жанжал, күнде шу (Алдаспан).

2. Күтпеген жерден оқыс мінез, қылық көрсететін әдеті бар деген мағынада.