з а т. 1. Барқыт тәрізді сырт киімдік бағалы шұға. Үйдің сырты қызыл-жасыл м а н а т п е н оюланыпты (М.Әуезов, Абай жолы). Босағасын борлатқан, Керегесін торлатқан, Тегеріші м а н а т т а н, Жібектен ызып бау таққан Үйге де кірер ме екенсің? (Дулат Бабатайұлы, Замана.). Көшпелі қазақ ауылдары бірнеше ғасыр бойы Орта және Орталық Азия немесе Еділ бойының қалаларына барып сауда-саттық жасаған. Онда дәулетті адамдар жібек пен м а н а т (қалың тоқылған жібек) сатып алатын болған (С.Мұқанов, Қазақ қауымы). // М а н а т т а н тігілген. Колхоз председателі екі ақынға да м а н а т шапан кигізіп, колхозшылар атынан алғыс айтты (А.Байтанаев, Шопан.). 2. Қалың тоқылған жібектен, бағалы шұғадан тігілген шапан. Астына жорға мінгізді, Үстіне м а н а т кигізді. Алшаңдатып сол жерде, Қызыл дәурен сүргізді (Қ.Жапсарбаев, Өлеңд.).