шыл. Мен/бен/пен жалғаулық шылауының үнді сыңары .

Ыстық нұрын төкті күн,

Жадырады қыр мен бел.

Сағынғандай аймалап,

Бет желпиді ескек жел (1,53).

Қызыл мен көк, күрең мен сарылардың,

Білер ме екен бір жерден табыларын.

Сезер ме жыр ақынын сағынарын,

Сағынарын ақынын жаны жарым (3,92).