lat: MI
з а т. <лат. encerphalon> 1. биол. Ағзадағы барлық мүшелер жүйелерінде жүретін үдерістерді үйлестіруші, реттеуші және басқарушы жүйке жүйесінің ең басты мүшесі.
Бас сүйектің ми бөлігінің ішінде м и жататын қуыс болады (Адам анатом.). Адам миының салмағы бір килограмм 400 грамға дейін барады (М.Қайрақбаев, Ескерм. ауру.).
2. ауыс. Ақыл, ой, сана .
Айсұлу саған басқа м и салады, басқа көз бітіреді (С. Адамбеков, Көсе.): Ми деген бейне бір түпсіз терең теңіз ғой (М.Иманжанов, Адам.). Бұл жас ұйым, жаңа жиын Жастың миын молайтар, Бірлік – ұран, бірлік – қоғам, Бір жас ұлан соны айтар (Қаз. сов. әндері).