ОТАУ

lat: OTAÝ

зат. 1 . Ұлға енші беріп, бөлек шығарған үй; кіші үй .

Туған елім,

Көрмесем сағынамын, кетсем, ізім өзіңнен табылады.

Жасыра алман, інінің отауынан ,

Ыстық маған атаның шаңырағы (2,82).

Мына кесе момақан елің үшін,

Мына кесе құт құйған жерің үшін,

Мынасы үйіңдегі анаң үшін,

Анасы отаудағы келін үшін! (1,311).


2 . ауыс. Мекен, орын, тұрақ .

Ақаның ардақ еді өскен ерен,

Біржаның алмас еді кеспе берен.

Көкшетау ән отауы , жыр отауы,

Алтайдан Атырауға көшкен өлең.

О, ғажап! Осы екен ғой Көкше деген! (2,348).