(пар. ғар غر) – жәлеп, жеңіл жүрісті әйел, жезөкше.

Балаларым, жылама! Өгей шеше қар болып, Қалған ісі тар болып («Шәкір-Шәкірат». Қисса-дастандар, 1986).

Ей, сақау қар, жар-жар, Өлтірейін астыңа, Қазық қағып, жар-жар («Алпамыс батыр». Ақсауыт. І-том. 1977).