з а т. с ө й л. Таудың, шың-құздың, қия-жартастың адам аяғы сирек басатын жері; қиян. Барыстың үңгірі қ и ы н д а ғ ы жартастар арасында болады, ол бір үңгірді бірнеше жыл мекендейді (X.Қыдырбаев, Дала көркі). Қараштың құзын қиялай, Асының шықтым басына, Қ и ы н ғ а салған ұядай Қойшының қондым қосына (Ғ.Орманов, Таңд.). Малшы ауылдардың алыс жайлаудан бері беттеген кезі екен, түйемен көшетін арғы қ и ы н н а н түсіп, арба, машина қатынайтын бергі бөктерде отырған көрінеді (Қ.Жұмаділов, Көкейкесті).