з а т. к ө н е. Жөн, ыңғай. Темір-терсек қыз баланың қ о л ы ма еді (Ә.Қалмырзаев, Ар.). – Қысқасы, бұл жас фрау мына біздің кіші лейтенантқа қ о л-а қ екен, – деді (Ж.Тілеков, От кешу). – Оқыған адамның қ о л ы сол ара ғой, – деседі (С.Жүнісов, Жапанда.).

Қазақ әдеби тілінің сөздігі. Он бес томдық. 9-том. / Құраст.: Ә.Ыбырайым, А.Жаңабекова, Қ.Рысбергенова және т.б. – Алматы, 2011. -744 б.