а) Жерден, тастың түбінен шымырлап шығатын су; бастау, қайнар.

- Дәл қасымызда үш қайнар бұлақ бар, соларды пайдаланайық (Ә.Тәжібаев, Гүлден.).

Ішкеннің мейірі қанатын,

Ішпеген аңсап баратын,

Көделі қайнар бұлақта

Тартылмайтын көз болар! (Базар жырау, Шығ.). 

ә) Сарқылмас байлық, таусылмас қор; нәр алар жер, көз.

Шолохов стилін қоректендірген негізгі қайнар бұлақтардың бірі - халық поэзиясы (М.Қаратаев, Туған әдеб.).

Бақыттың қайнар бұлағы,

Өмірдің өшпес шырағы,

Бейбітшілік, бейбітшілік!

- Әділетті әр адамның ұраны (Жыл он екі ай).

Қазақ халқының этникалық іргетасы, түп-тамыры саналатын тайпалардың ең көнесі әрі байырғысы - үйсін мен қаңлы тайпаларына қатысты аса мол тарихи мағлұматтардың бар екенін жақсы білсек те, оларды ұлттық тарихымыздың қайнар бұлағы, тереңде жатқан тамыры ретінде тануға белгілі себептермен бара алмағанымыз рас («Парасат»).