РАБАЙ

lat: RABAI

з а т. Кейіп, бейне, рай.

Қара көзі отсыз, суық еді, не нәрсеге болсын нем кетті, бұзық рабаймен қарайтын (О.Бөкеев, Үркер).

Біреуге кессең абақты, Ақ соты оны алмапты, Бізде кәдір қалмапты, Байқасам ақтың рабайын (Ш.Құдайбердиев, Шығ.).