зат. бот. Өсімдіктің (шөптің, гүлдің т.б.) негізгі, басты, тірек мүшесі.

Айналама қарадым: Құйынмен ұшқан топырақ,

Құр сымпитып сабағын Қурап біткен жапырақ (1,31).

Жартасқа жатқан көлденең

Күн қараса күлімдеп.

Гүл сабағы желменен

Ұшқалы тұр дірілдеп (1,43).