ет. 1 . Бір нәрсенің тарқауы, тарауы; азаюы . Күзгі түн. Тұман сейілді . Өлген жоқ Арман, қан ақты. Осы бір жандай мейірлі, Арайлап жаңа таң атты (2,305). – Жарайсың, қызымке, жарайсың! – деп, Көзімжан да әлгіндегі ашуы сейіліп , жібіп кетті (4,176). 2 . Бір нәрседен арылу, құтылу; тазару . Қасиет бар маған да өмір сыйлаған, Қасірет бар қара басып жинаған. Арылайын, сейілейін мен де бір, Жарық дүние, жақсылығыңды қи маған! (2,279).