СЕН /162/

lat: SEN /162/

ет. Біреудің айтқанына, бір нәрсеге нану, илану; сенім арту . Сенбесең қой, Сенсең сен. Мақтанамын. Жеп жүрген нанымды мен ақтағамын. Мен деген шаруаның мұрагері, Шаруаның паспорты сақтағаным (1,272). Сертінен тайған сендейдің Дертінен ұзақ шөлдеймін. Соңына бірақ ермеймін, Сенбеймін , саған сенбеймін, Келмеймін, сені көрмеймін! (3,108).