ШАЛУ

lat: SHALÝ

ет.көне. (1) . Ұру, қағу, соғу. (2) Жан-жақтан қаптау, басу * Бұлт шалып мұнартқан асқар биік таулардың төбе болған заман-ай. (3) Шенеу Кежеу * Шалып сөйлеу. (4) Құдай, аруақ жолына мал атап сою, құрбандық атау * Мал шалу.