зат. Қалың өскен биік шөп, шабындық.

Толқын беріп шалғынға,

Толықсушы еді самал жел.

Күн батардың алдында,

Көгілдір тартып асқар бел (1,65).

Шалғын мынау бұйра шашын таранған,

Сары, жасыл, қызыл гүлдер – сан алуан.

Самалдатып сағым ақса аулақта,

Сағым болып теңселеді тау, орман.

Барлығы да сүйісуден жаралған (1,236).