1. (Маң., Маңғ.; Гур.: Есб., Тең.; Рес., Сарат.) таразыға тарту, өлшеу.

Салмағын байқағың келсе, шеккіге (к. шегіп көр (Маң., Маңғ.).

Ләпкеші затты складтан шегіп алады (Рес., Сарат.).

Жайық бойы қазақтарында да бұл сөз айтылады.

2. (Түрікм.: Красн., Бекд., Небид., Ашх., Гяу., Таш., Көнеүр., Тедж., Байр., Мары; Гур.; Орал: Чап., Жымп.) қою, салу, өлшеу, тарту, т.б. Колхоз бастық қол шеккен (Түрікм., Тедж.).

Бұл бала сурет шеккіш (Түрікм., Ашх.).

[Түрікменше чекмек (Туркм.-рус. сл., 1940); өзб. чекмоқ (Узб.-рус. сл., 1954); қарақ. шек (Ка-рак.-рус. сл., 1958)].