зат. Тәуліктің кешкі уақыттан таңертеңгілікке дейінгі қараңғы бөлігі.

Отырмын жалғыз түнде мен

Оқымай, жазбай мелшиіп,

Кіре алмай ұлып іргеде

Үнімді тұрды жел сүйіп (1,85).

Түн ортасы ауған шақ. Ай әлі бата қоймаған (4,170).