Түсу

lat: Túsý

(Тау., Қош.; Жамб., Жуа.; Алм.: Кег., Шел.; Сем., Абай; МХР) 1. міну, отыру.

1. Мен мәшенге отырдым, ал ол арбаға түсті (Тау., Қош.).

2. Семейден машинага түсіп келді (Сем., Абай).

2. бару.

Мен ертең базар түсем (Жамб., Жуа.).