с ы н. Азанғы, таңертеңгі. Әкесі Уайс хан өте діншіл болатын. Бір күні ол т а ң ғ ы намазын оқып болды да, әлі шырт ұйқыда жатқан ер жете бастаған балаларын оятты (I.Есенберлин, Алмас.). Т а ң ғ ы шайды ішкен соң, әжейді әкеп салған қонақ жігіт жүріп кетті (М.Гумеров, Хазірет.). Уақыт түн ортасында өтіп, т а ң ғ ы жеңіл бір ұйқы шамасындай қалғанда, таудың тең жарасынан өттік (М.Әуезов, Таңд.).