ү с т. Жылдам, шапшаң, лезде, әп-сәтте.

«Ал, жарым, қош» – деп, «Пәлен күні тос» – деп,«Тез келмесең, өлем» – деп, Болмады деп таң ұзақ, Сол болар қайғың жалғыз-ақ (Ш.Құдайбердиев, Шығ.).

Қу тақтайлар сатырлап, гуілдеп тез жанып кетті (Ғ.Мүсірепов, Таңд. шығ.).