е т. 1. Лықия ішіп-жеу.

Маған көнбе, қуға көн, солар жесін, Тапқаныңды соған бер, тойдым десін. Толтыра алмай түпсізге күнде құйып, Таусылғанда береді неменесін? (Ш.Құдайбердиев, Шығ.).

Шолпандай жарқыраған ай астында Қылығы қыздан сұлу таңырқатты. Қарны жоқ қара жердің «тойдым» дейтін Барады жалмап небір асыл затты (Базар жырау, Шығ.).

2. а у ы с. Мықтап ішкілік ішіп алу.

– Немене, ішіп алғансың ба? – деп бұрқ етіп еді, – иә, тойып қайттым дедім қылығына қарсы боп жатқанымды жасыра алмай (Б.Нұржекеев, КүйТолғақ).

3. а у ы с. Әбден