зат. 1 . Бұрын егін егілмеген, пайдаланбаған жер.

Тың деген тыныштықтың таңбасы ма?!

Жақсылық қой орнаған жан басыма,

Тың деген – дамылдаған диқан баба,

Миллиардын құйып ап қамбасына (3,215).

Біздің достық халықтың жүрегінде,

Нан өсірген диқанның білегінде.

Космосқа ұшқан корабль рулінде,

Тың қопарған трактор түренінде (1,284).

2 . ауыс. Бұрын сөз болмаған, көтерілмеген тақырып (мәселег) д.м.

Тусып жатқан тыңдарға тереңірек барып, тереңірек зерттеудің орнына сырттай таңырқап, бірден тон пішіп, бірден өзімізше төрелік айтып тастауға ден қойып барамыз (4,316).

// Сын есім мағынасында .

Өткізіп талай жылды, ай, аптаны,

Оқуын ұлың жақсы аяқтады.

Анашым, білем сені, қарсы емессің

Кеттім мен тың даланы оятқалы (1,84).