з а т. 1. Ұнның еленгеннен кейін қалған қалдығы; кебек.

Ұнның ұрпағын жеген мал тез оңалады (Диал. сөздік).

Ұрпақ – кебек, ұнды елегеннен қалған ірісі. Бұл сөз қазақ тілінің оңтүстік говорлар тобында қолданылады (Б.Өтебеков, Ауғ. қаз. тілі. ерекшелік.).

2. Жұқа нанға себілетін ұн.

Сыпыраның түбінде ұрпақ бар (Қазақ тілі. аймақ. сөздігі).