з а т. с ө й л. 1. Қонақжайлылық.

Бірақ ханның қонақжайлығы адам көрген емес. Қазқа тар қазылған жерошақтарға қаз-қатар асыл ған тайқазанның қайсысының қақпағын ашып қалсаң да – былқып жатқан семіз жабағы, қалқып жүрген сары ала май. Тұмсығыңды пейіштің бағына бір сұғып алғандай рахаттанып қаласың (Ә.Кекілбаев, Үркер).

– Аздаған сәлем-сауқат бар ғой. Ауылға жүріп қонақ болыңыздар бүгін, – деп жас шопан қонақжайлықпен күлімсірейді (Саржайлау).

2 . э т н. Қазақ халқына тән қонақжай қасиет.

Қазақтың халықтық мінезінің ерекшелігін көрсеткенде қонақжайлығынан кейін әзілқойлығы, тілмәрлігі айтылса керек (Р.Нұрғалиев, Талант.).