ҚУАНЫШСЫЗ

lat: QÝANYSHSYZ

с ы н. 1 . Қуанышы жоқ; қайғысы көп.

Өкініш, қуанышсыз өмір бар ма? Толқындай кейде тулап соғар жарға. Мен емес, сеніңдағы сырың жатыр Тулаған алдыңдағы тасқындарда.Лекеров, Өмір.).

Жасұзақтың жастық шағы бақытсыз, қуанышсыз өткен-ді.Сармұрзин, Мейірім.).

2 . а у ы с. Қуаныш сезімін бастан кешпей, қуанбай-ақ.

Қуанышсыз, ренішсіз оны түсіру қиын (Т.Шаханов, Жоғалған.).

Бұл неліктен? Жастықтың оты жастық, өшіп бара жатқан жас ғұмырын аяп, қуанышсыз өткізіп, өкінгісі келмегені ме? Қуанышсыз өрілген күніміз Сезім ояу жүрген жерде сыр ояу, Бірімізсіз біріміз тұра алмаушы ек, Құдай-ау! (М.Шаханов, Ғасырлар.).