з а т. 1. Иық деңгейінде кере созылған екі қол ұшының арасы.

Аспанда ұшқан ақ сұңқар, Қолымда туған лашын, Қосылған жаста арудың Көре алмай кеттім құлашын (Махамбет, Өлеңд.).

Ұлбосын балтаны қос қолдап ұстап, құлашын кере-кере шабады (Б.Майлин, Шығ.).

Серікқали алдында тұрғандарды түгел құшақтағысы келгендей құлашын кең жайды (Қ.Исабаев, Соңғы ерлік).

2. э т н. Екі қол ұшының арасындағы ұзындыққа тең өлшем.

1838 жылғы мәлімет бойынша, Бұхарда құлаш 142,24 см болған. Қазақстанда негізінен Бұхар құлашы қолданылған (ҚСЭ).

Кең маңдай, қолаң шаш, Я бір кез, я құлаш. Ақ тамақ, қызыл жүз, Қарағым, бетіңді аш! (Абай, Тол. жин.).