с ы н. 1. Аса қадірлі, ардақты, қадірлі деген мағынадағы ресми қолданыстағы қаратпа атауыш сөз.

– Құрметті ұстаз, күтіп отырмын сізді, – деді Рабиға (Е.Оразақов, Дәрігер.).

Құрметті балалар! Біз республикамыздың жануарлар дүниесімен үстіртін ғана танысып өттік (Б.Мұханов,.. Қазақст. өсімдік.).

– А, Нұрғазин, құрметті жас жұмыскер, амансыз ба?! – деді (Ж.Жұмаханов, Мен жұмысшы.).

2. Қадірлі, сыйлы.

Өзі де оның ұйықтамады бұл күні,

Құлағымда майда қоңыр тұрды үні...

– Сіз боласыз!– деді маған, – Анасы,

Осы Жердің ең құрметті тұрғыны! (C.Жиенбаев, Алтын қалам).

// э к с п р. м ы с қ ы л. Өзін аса қадірменді санаушы .

Біздің құрметті ауылнайымыз шаласауатты адам (Ш.Өтепов, Өшп. жалын.).

Білесің бе, құрметтім ?

Арасында дүрмектің,

Сені ұмuтып кетерімді білмеппін...

– ... Енді, міне, ойланатын күн жетті,

Арасында дүрмектің,

Әлдеқалай жүрмеппін (М.Мақатаев, Шығ.).