зат. Басы ауған жаққа қаңғып жүре беретін адам, нақұрыс; әңгі.

Өз бетімен үйге келмей, басқа бір сиырға еріп жүре беретін мәңгі еді (З.Шашкин, Өмір.). Мәңгі де, мәңгүрт те болмасқа амалың жоқ (Т.Рыскелдиев, Ұлы көш). Малменен дос мәңгілер қараңғы көрсе бүркенер. Туысы бірге болған соң, Молаға бәрін бір көшірер (Т.Iзтілеуов, Жақсы. жаман).