з а т. 1. қ о ғ.-с а я с и. Қандай да бір жүйеге, ережеге, іс-шараға, ой-пікір, тұжырымға, шешімге немесе мемлекет саясатына қатысты қоғам мүшелері арасында туындаған қарсылық.

Наразылық ауызша не жазбаша, әрекет не әрекетсіздік арқылы білдіреді (ҚҰЭ).

Саяси-әлеуметтік наразылық аштық жариялау, жария түрде өзін-өзі өлтіру, белгілі бір кәсіп иелерінің жұмыс берушіге, үкіметке немесе бір мемлекеттің екінші мемлекетке байкот жариялауынан көрініс табады (ҚҰЭ).

2. Келіспеушілік, қолдамаушылық, реніш .

Кімде-кім қайғы тартып, бейнет көрсе,

Сұм жалғанның қылғаны бұл дей берсе,

Әлбетте, бұл – тағдырға наразылық,

Түбі Аллаға қарсылық, ондайға ерсе (Ш.Құдайбердиев, Шығ.).

Ғали әлі қалың бермеген бір талапты жігіт болғанға,

Жамалдың күйеуіне наразылығына қарай екі тараптан да бір-біріне махаббат байланды деуге лайық болды (М.Дулатов, Шығ.).