зат есім. сөйлеу. Жасын, найзағай, жай оты. Мен келелі қара бұлтпын, келе жаумай басылман, Қарсыласқан дұшпанға найзағай мен жасылмын (Махамбет, Өлеңд.). Туралап тартқан садағы Кем тимеген жасылдан. Ерегіскен дұшпанын. – Енді қайтып келместей, Көз көрмеске асырған (Базар жырау, Шығ.).