(ар. қуат قوة) – күш, әл, жігер.

Мұсылманлар сол уақытта қуат тапты, һәрқайсысы арысландай болып кетті («Ғазауат сұлтан». Бабалар сөзі. 14-том. 2005. 100 томдық).

Исаның енді діні зағип болды, Мұхаммедилердің діндері қуат тапты («Ғазауат сұлтан». Бабалар сөзі. 13-том. 2005. 100 томдық).

Қартайып хал-қуатым кетті, – деді, Қуат- құдірет бір күш өзің, – деді («Ғазауат сұлтан». Бабалар сөзі. 14-том. 2005. 100 томдық).

Ол жігіттің қуаты ғажап, – деді, Ол – Мұхаммед пайғамбардың нәсілі, – деді («Ғазауат сұлтан». Бабалар сөзі. 14-том. 2005. 100 томдық).

Қуат әйлау – демеу көру.

Білейін бір хабарын достымның деп, Жөнелді қуат әйлап Бір уа Барын («Қисса Зияда, Шаһмұрат». Бабалар сөзі. 18-том. 2005. 100 томдық).