зат. Жұқа матадан тігілген, жеңі жағасы бар жеңілдеу ерлер киімі .

Жаба қойып бетіне орамалды,

Жамал тынды, тым-тырыс бола қалды.

Құрман жалғыз жейдесін дар айырып,

Қуанышын құндақтап орап алды (1,198).

«Өмір-ай!» – деймін, «Өмір-ай !» – деймін кейде мен

. Күндер де өтті, ойнайтын қыста жейдемен .

Кездер де кетті біреулер маған: «Ей!» – деген.

Кездер де жетті біреулер: «Сіз», – деп сөйлеген (3,184).