одағай. Жетер, болар; жарайды. Жә, біз енді ақылды еркіне жібермесек, Құдай тағаланың ақылы бар кісіге иман парыз дегені қайда қалады (Абай, Шығ.). Жә, жігіттер! Мынау алдыңда жатқан кекті жауың – Тәкежанның қосы (М.Әуезов, Абай жолы). Жә, бұл түсім тегін емес мына сойқан заманда Тіршіліктен қоштасар сәт жетті-ау деймін маған да. Қоштасар сәт жетті-ау деймін, туған елім, еңселім?! (М.Шаханов, Ғасырлар.). Бетке алып кетті шымшық құбыланы, Осы иттің өзгермей ме ғұмыры әні? Жә, қойшы... Пагондардың оқасындай Сары бас жоңышқалар құбылады (Ж.Жұматаев, Ләйлә).