сын. Еш қорықпай, жүрексінбей.

Неге маған қорқынышсыз енгенімді бұл маңға,

Айтам саған, ақиқатты білгің келіп тұрғанда,

Үн қатты ол, зейін қойдым оның сөзін тыңдауға (5,13).