НАН

lat: NAN

ет. Бір нәрсеге сену, сөзге (айтқанға) илану .

Сендей сұмдық адамға, нанбайын ба, нанам ба?!

Не тұр екен санаңда, Жақсы ма әлде жаман ба?!

Адал ма әлде арам ба?! Айласы көп арамға,

Босқа алданып қалам ба? (3,55).


Жол үстінде ор жоқ деуге қалай ғана нанасың ,

Жолдар, жолдар, үйден шалғай қайда әкетіп барасың?

«Орға ұрынбай, жарға ұрынбай айналып өт!».

Бекер ғана айтыпсың-ау, бекер, бекер, анашым (2,275).