ет. Уысын толтыра ұстау.

Қылша мойын жаным-ау, қылыш қанат,

Қимай мені келдің бе туыс санап?

Ақ ниетпен келдің ғой қалайдағы,

Шашсам ба екен күн нұрын уыстап ап (3,229).

– Ойбай, Молдеке, ойбай! Ойбай,

балақтағы битті басқа секіртіп... – деп,

топырақты уыстап шашып жатыр (4,122).