lat: SHATQAL
зат. геогр. Екі жағы тік, терең, әрі тар болып келетін тау аңғары; шат.
– Тентек, сен отыр, атыңды тұса, аттанба,
Тас жуа теріп келейін ана шатқалдан ! (1,255).
Адырлар, жондар, шатқалдар,
Аспанды тіреп жатқандар,
Айтылды нелер мақтаулар,
Арманың бар ма, ақ таулар? (2,30).